دومینیکا را با دومینیکن اشتباه نگیرید

دومینیکا و دومینیکن هردو از کشورهای مشترک‌المنافع در دریای کارائیب هستند که معمولا در برنامه‌های اخذ تابعیت و پاسپورت از طریق سرمایه‌گذاری به دلیل شباهت نام‌هایشان با هم اشتباه گرفته می‌شوند.

با این که نام این ۲ کشور دومینیکا و دومینیکن با هم تفاوت دارد، بااین‌حال شهروندان هر ۲ کشور در زبان انگلیسی دومینیکن (Dominican) نامیده می‌شوند و همین باعث سو تفاهم بین افراد می‌شود. از بین این ۲ کشور، فقط دومینیکا دارای برنامه رسمی اعطای تابعیت و پاسپورت دومینیکا از طریق سرمایه‌گذاری یا همان برنامه شهروندی اقتصادی است و جمهوری دومینیکن چنین برنامه‌ای ندارد. از طرف دیگر دومینیکن چندان پاسپورت معتبری ندارد، در نتیجه اگر قصد دریافت پاسپورت دومینیکا و سرمایه‌گذاری در حوزه کارائیب را دارید، در ادامه با ما همراه شوید تا با جزئیات بیشتری آشنا شوید و بتوانید تصمیم‌‎گیری قطعی‌تری داشته باشید.

نگاهی به جزایر دومینیکا و دومینیکن

در قدم اول بیایید با هر دو کشور، موقعیت جغرافیایی، پایتخت و جمعیتشان آشنا شویم. کشور موردنظر ما که پاسپورت معتبر دارد، یعنی دومینیکا کشوری جزیره‌ای و عضو کشورهای مشترک‌المنافع است که در دریای کارائیب قرار دارد. این کشور سال ۱۹۷۸ از بریتانیا جدا شد و به استقلال رسید و حالا با لقب بهشت کارائیب هم شناخته می‌شود.

دین رسمی مردم  دومینیکا مانند سایر کشورهای بریتانیایی مسیحیت است و آنها به کلیسای انگلستان که توسط پادشاه چارلز رهبری می‌شود، وابسته هستند.

عمده شهرت این جزیره زیبا طبیعت، رودخانه‌ها و آبشارهای زیبا، کوه‌های آتشفشانی و البته ۹ آتشفشان فعال با چشمه‌های آبگرم طبیعی در سراسر جزیره است. در ضمن، پایتخت دومینیکا شهر زیبا و ساحلی روسو است و جالب است بدانید که این جزیره اولین ‌بار توسط کریستف کلمب (کاشف آمریکا) کشف و نام‌گذاری شد.

بعد از معرفی دومینیکا، به معرفی دومینیکن می‌رسیم که کشوری در دریای کارائیب است و پایتخت آن سانتو دومینگو نام دارد. این جزیره در سال ۱۸۲۱ از دولت اسپانیا اعلام استقلال کرد و پس از کوبا دومین کشور بزرگ حوزه کارائیب است. دومینیکن هم مانند دومینیکا اولین‌ بار توسط کریستف کلمب کشف شد و البته جالب است بدانید که نام کشور دومینیکن از Santo Domingo de Guzmán (سنت دومینیک)، قدیس حامی ستاره‌شناسان و بنیان‌گذار نظم دومینیکن ‌گرفته شده است.

دومینیکن حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و در میان کشورهای حوزه کارائیب بیشتر با طبیعت زیبا و بکرش شناخته می‌شود. با این بررسی ببینیم که مردم دو کشور به چه زبان‌هایی صحبت می‌کنند.

زبان رسمی دومینیکا و دومینیکن

زبان رسمی کشور دومینیکا به‌عنوان یکی از مستعمره‌های قدیمی دولت بریتانیا مانند سایر مستعمره‌ها انگلیسی است و همین یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های این کشور برای مهاجرت و مسافرت است. البته در برخی از نقاط جزیره، مردم به زبان کریول و فرانسوی هم صحبت می‌کنند اما تقریباً همه به انگلیسی تسلط کامل دارند.

زبان رسمی جمهوری دومینیکن مانند سایر مستعمرات امپراطوری اسپانیا، زبان اسپانیایی است که البته در فرهنگ لغت دومینیکن می‌توان تأثیرات لهجه‌های کشورهای آفریقایی و ورود تعداد زیادی از کلمات انگلیسی را مشاهده کرد.

جاذبه‌های طبیعی دومینیکا و دومینیکن

با توجه به موقعیت جغرافیایی در دل دریای کارائیب باید انتظار داشت که هر یک از این دو کشور جاذبه‌های طبیعی بکر و خارق‌العاده زیادی داشته باشند.

دومینیکا دارای دومین چشمه آب گرم بزرگ دنیاست. جنگل‌های بارانی، صخره‌های مرجانی، فلامینگوها و آتش‌فشان‌های دومینیکا باعث شده است که مردم به این کشور لقب جزیره طبیعت کارائیب را بدهند. در صنعت توریسم، دومینیکا به بهشت کارائیب معروف شده و بخش مهمی از درآمد این کشور توسط صنعت گردشگری و ورود مسافران خارجی تامین می‌شود. زیرساخت‌های توریسم متعددی با بهترین استانداردهای روز دنیا از جمله هتل هیلتون دومینیکا، رستوران‌های زنجیره‌ای و سواحل تفریحی باعث شده‌اند تا دومینیکا به یکی از بهترین، زیباترین و البته لوکس‌ترین مقاصد سفر نیز شناخته شود به طوری که در سال‌های گذشته تعداد زیادی از ثروتمندان و سلبریتی‌های مشهور بین‌المللی برای تولد، عروسی و حتی تعطیلاتشان دومینیکا را انتخاب کردند. از طرف دیگر سواحل دومینیکا هم از بهترین سواحل غواصی در دنیا هستند و اگر عاشق سافاری باشید، آفرودسواری در دامنه‌های ارتفاعات جزیره سفر شما به این جزیره را به یکی از تجربه‌های فراموش‎نشدنی زندگی‌تان تبدیل خواهد کرد.

پارک ملی لوس هایتسس، پارک ملی سه چشم، جزیره کاتالینا، آبشارها، کوه‌ها و… از جاذبه‌های طبیعی جمهوری دومینیکن هستند. اگرچه هر دو کشور دومینیکا و دومینیکن هرسال گردشگران زیادی را به‌خاطر طبیعت زیبایشان به خود جذب می‌کنند، اما دومینیکن در مقایسه با همتای خودش دومینیکا مسافران کمتری را جذب کرده و هنوز نتوانسته به قطب گردشگری منطقه کارائیب تبدیل شود.